Theater: De Ziener
"De Ziener"
Door Vincent Bijlo
Het ontbreekt hem weer eens niet aan zelfspot. Een blinde man die een voorstelling maakt die "De Ziener" heet. Dat is natuurlijk gelijk leuk binnenkomen.
Gelukkig verzandt Vincent Bijlo niet in zieligdoenerij, integendeel zelfs. Vaak zou je haast vergeten dat hij blind is. Pas als je hem dan weer ergens naar ziet tasten, herinner je het je weer.
Qua zangkwaliteit zijn er betere cabaretiers te vinden. Qua podiumpresentatie uiteraard ook; hij stuift immers niet als een dolle heen en weer maar stapt voorzichtig van plek naar plek, en er wordt (logisch natuurlijk) geen gebruik gemaakt van visuele effecten.
Maar ondanks dat weet hij toch te boeien. Hoewel het stuk met de synthesizer wat mij betreft wel wat korter had gemogen, maar goed, dat is een kleinigheidje. Ik kan me voorstellen dat als je wereld niet uit beeld maar uit geluid bestaat, een synthesizer een nog veel indrukwekkender instrument is dan voor ons als zienden. En dat je het demonstreren van geluiden ook anders voelt als dat de zienden doen.
Maar goed, wij zijn de zienden, maar hij is de ziener.
Zijn motto is overigens dat hij niet zozeer blind is, als wel alles gewoon nogal anders ziet. Tja, daar valt weinig tegenin te brengen natuurlijk. En aan het eind van de voorstelling laat hij ook nog even zien dat hij, als wij ineens in zijn wereld worden geworpen, alles niet alleen anders, maar ook veel beter ziet. Zoals de Engelsen zeggen: "Point taken..."
Link:
Webiste van Vincent Bijlo
Door Vincent Bijlo
Het ontbreekt hem weer eens niet aan zelfspot. Een blinde man die een voorstelling maakt die "De Ziener" heet. Dat is natuurlijk gelijk leuk binnenkomen.
Gelukkig verzandt Vincent Bijlo niet in zieligdoenerij, integendeel zelfs. Vaak zou je haast vergeten dat hij blind is. Pas als je hem dan weer ergens naar ziet tasten, herinner je het je weer.
Qua zangkwaliteit zijn er betere cabaretiers te vinden. Qua podiumpresentatie uiteraard ook; hij stuift immers niet als een dolle heen en weer maar stapt voorzichtig van plek naar plek, en er wordt (logisch natuurlijk) geen gebruik gemaakt van visuele effecten.
Maar ondanks dat weet hij toch te boeien. Hoewel het stuk met de synthesizer wat mij betreft wel wat korter had gemogen, maar goed, dat is een kleinigheidje. Ik kan me voorstellen dat als je wereld niet uit beeld maar uit geluid bestaat, een synthesizer een nog veel indrukwekkender instrument is dan voor ons als zienden. En dat je het demonstreren van geluiden ook anders voelt als dat de zienden doen.
Maar goed, wij zijn de zienden, maar hij is de ziener.
Zijn motto is overigens dat hij niet zozeer blind is, als wel alles gewoon nogal anders ziet. Tja, daar valt weinig tegenin te brengen natuurlijk. En aan het eind van de voorstelling laat hij ook nog even zien dat hij, als wij ineens in zijn wereld worden geworpen, alles niet alleen anders, maar ook veel beter ziet. Zoals de Engelsen zeggen: "Point taken..."
Link:
Webiste van Vincent Bijlo
<< Home