02 mei 2004

Bios: Troy

Oké, ik ben bevooroordeeld. En een zeikerd.
Ik vind namelijk dat, als je een boek verfilmt, je je ook aan dat boek moet houden. Zéker als het een Klassieker is. En ik durf te stellen dat het verhaal van de Trojaanse Oorlog, zoals verteld in de Ilias van Homeros, een Klassieker is.
Daarom mijn verbijstering: wat hebben ze in vredesnaam met het verhaal gedaan????????

Ten eerste. De belegering van Troje duurde negen jaar. En niet, zoals nu wordt gesuggereerd, hoogstens iets van een maandje (en bij dat maandje tel ik voor het gemak de overeengekomen rouwperiode maar even mee).
Ten tweede. Waarom wordt er vrijwel geen aandacht gegeven aan het feit dat ook Paris al getrouwd is? De man neemt nota bene een (ook!) getrouwde vrouw mee naar zijn eigen huis. Kun je het je voorstellen? Komt je man na een soort van vredesmissie thuis, hoor je dit: "Honey, I'm home! O en ik heb ook nog wat mee gebracht, de liefde van mijn leven, enne daardoor krijgen we ook nog oorlog, maar ik ben lekker verliefd. Doewie!"
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Grotere en minder grote fouten, die weinig heel laten van het oorspronkelijke verhaal.

Maar goed, eerlijk is eerlijk.
Stél dat je het oorspronkelijke verhaal nou niet kent. Of niet zo goed. Of stel dat je gewoon niet zo'n zeikerd bent als ik.
Dan heb je best een leuke film. Ik bedoel, Brad Pitt, Orlando Bloom, Eric Bana... Daar zit voor ieder's smaak wel wat bij zou je denken. En al die mannen lopen bovendien rond in (zeer korte) wapenrokken. (Zo kort zelfs, dat ik ergens las dat het spulletje van Brad Pitt in bepaalde opnames met pleisters aan de kant moest worden gehouden omdat het anders in beeld zou verschijnen. Maar dat terzijde...) Dus je hebt veel welgevormde lichamen in beeld.
En ook de vrouwen die erin zitten zijn het aanzien waard.
Bovendien zit er ook goede actie in, fraaie decors, mooie massa-scènes, zeer goed gemaakte kostuums... Kortom, visueel is het een feestje.

Conclusie:
Voor degenen die hechten aan nauwkeurigheid en die het verhaal kennen: ga niet. Je ergert je kapot. Het enige dat nog de moeite waard is, is het visuele deel (decors, kostuums, de fysiek van de acteurs)
Maar ken je het verhaal niet (goed), of maakt het je niks uit dat er aan alle kanten aan gerommeld is, dan heb je zéker een hele goede avond.