16 december 2004

Theater: Verzamelt Werk

"Verzamelt Werk"
Door Maarten van Roozendaal, Egon Kracht en gastmuzikanten

Volgens zijn eigen zeggen was het na tien jaar, 5 voorstellingen en een Annie M.G. Schmidt-prijs tijd voor een overzichtsvoorstelling. En dan met een extraatje: want er werd gebruik gemaakt van drie extra muzikanten.

Hoewel ik misschien niet helemaal objectief ben (ik vind Maarten en Egon gewoon heel erg goed), kan ik niet anders zeggen dan: het was echt superleuk.
Ik zat lekker op de eerste rij, dus Maarten stond letterlijk op anderhalve meter van me af, dat is natuurlijk altijd al gaaf, maar ook de muziek was erg leuk. Een totaal andere setting dan normaal. Waar je eerst dus alleen Maarten achter de piano had en Egon (Kracht, natuurlijk) op contrabas, heb je nu Maarten staand achter een microfoon, dus de piano kan weer een jaar langer mee (scheelt weer een hoop vochtschade, tegelijk ook weer het nadeel van bij Maarten op de eerste rij zitten); uiteraard wel Egon op bas (en wederom zijn mijn vooroordelen over contrabassisten weer bevestigd, sorry Egon, ik kan het ook niet helpen dat het er gewoon heel mooi uit ziet als jij staat te spelen); en dan het extra gezelschap van Michiel van Dijk, Jeffrey Bruinsma en Marcel de Groot (ja, inderdaad, de zoon van).

Die arme Michiel (op diverse blaasinstrumenten) zag er overigens wel uit alsof hij ieder moment kon instorten. Oftewel hij had de lokale coffeeshop ontdekt die anderhalve straat bij het theater vandaan ligt, of hij had (zoals zovelen momenteel) de griep. In ieder geval, respect hoor, want hij zag er echt heel slecht uit, maar hij stond toch te spelen. Volgens mij was ie ook wel blij dat het voorbij was. Maar respect dus vooral omdat hij er dus wél stond, en (voor mijn niet-professionele gehoor althans) evengoed prima stond te spelen.

Jeffrey Bruinsma (op viool) was nieuw voor mij, maar zeker iemand om in de gaten te houden. Als die nog eens in een gezelschap voorbij komt zal ik zeker kijken of ik daar heen kan.

En dan last but certainly not least, Marcel de Groot. Tjonge, wat lijkt die man op zijn vader zeg. En het gekke is dat hij eigenlijk nauwelijks op zijn broer Jim lijkt, maar ook die lijkt heel erg op diezelfde vader. Hoe kan dat dan? Nou, omdat Jim meer lijkt op de jonge Boudewijn, en Marcel meer op de huidige (nou ja, wel een stuk jonger natuurlijk, maar je snapt het wel). In ieder geval, spelen kan ie als de beste, alleen boos kijken helaas ook. (En als je op je kruk in het donker zit omdat je een nummer niet mee hoeft te doen, gaat het excuus van “concentratie” wat mij betreft niet meer echt op…) Maar, ook deze man is zeker de moeite waard, en ik ga echt proberen om volgend voorjaar eens een concert van hem te bezoeken. Ben erg benieuwd wat deze man verder nog allemaal op muzikaal gebied onderneemt.

Maarten, Egon, Michiel, Jeffrey en Marcel treden nog een week op, dus als je ze nog wil zien moet je snel zijn. Uit half betrouwbare bron heb ik me laten influisteren dat er gesproken zou worden over een reprise, dus als dat er van komt, is het echt zeker aan te raden. Zowel voor mensen die hem al kennen (het is echt heel leuk om de bekende nummers in een totaal ander arrangement te horen) als wanneer je hem nog niet kent.

Links:
Website van Maarten van Roozendaal
Website van Egon Kracht en zijn Troupe
Website van Marcel de Groot