05 januari 2005

Nieuw-Zeeland: vakantieverslag deel 2

Weer een nieuw verslag vanuit Heel Ver Weg, ook wel bekend als Nieuw-Zeeland.
Dit keer met een goede internetverbinding, en niet -zoals het vorige deel- op een feestje. Dus geen verplichting om nog sociaal te moeten doen (de gastfamilie ligt TV te kijken).
Dus nog even vanaf het begin, maar dan ietsjes uitgebreider. Vorige keer was wel érg kort...

De vliegreis was goed, het eerste deel van de vlucht (tot aan Tokio) hadden we zelfs een eigen tv-schermpje in de rugleuning van de stoel voor ons, en daarop de hele tijd een stuk of 10 films (die doorlopend werden gespeeld) én de mogelijkheid om allerlei spelletjes te doen. Kortom, ik vermaakte me wel. Voor diegenen met kids: de film Dinosaur (van Disney) is een hele leuke om met de kids te kijken, en ook als ouder zit je je niet het ongans te vervelen.
Het tweede stuk was het een iets minder hip vliegtuig, met een gemeenschappelijke TV. Dus dat was even minder sjiek, maar goed, ook best te overleven.

Afijn, na 24 uur (ongeveer) reizen de aankomst. Door de douane (ik werd dit keer niet aangehouden met biologisch gevaarlijke schoenen zoals de vorige keer - voor diegenen die het verhaal niet kennen, graag een andere keer) en op naar de familie waar we de eerste paar dagen verbleven. Daar 's middags / begin vd avond een Kerst-etentje, en toen om een uur of 7 ben ik gaan slapen. Met hoofdletters zou ik haast zeggen.

De volgende paar dagen eigenlijk niet veel gedaan, merendeels gekeken of er veel veranderd was in Auckland (niet echt) en of al die leuke winkeltjes er nog zaten (yep!). De 31e zoals gemeld een Oud-en-Nieuw-feestje. En na anderhalve week vrijwel verstoken te zijn geweest van internet, is het een hele opluchting, dat ik nu op ons nieuwe logeeradres tenminste weer gewoon mijn mail kan checken :-))

Ondertussen heeft de TV hier uiteraard ook uitgebreid bericht over de ramp in Azie. Erg hoor. Gelukkig komen we daar niet in de buurt, en is het vanaf hier nog een behoorlijk eind uit de richting. Neemt niet weg dat het natuurlijk vreselijke dingen zijn. Er schijnt hier trouwens een behoorlijk grote Sri-Lankaanse gemeenschap te zijn, dus er staan veel mensen te collecteren op straat en etenswaren te verkopen in de hoop dat je het wisselgeld in de collectebus gooit. Persoonlijk doneer ik liever via (de Nieuw-Zeelandse variant van) giro 555 denk ik dan, maar goed, het is ongetwijfeld goed bedoeld.

Tja en verder, het is hier nog behoorlijk warm als het niet bewolkt is. En hoewel het mét wolken evengoed ruim 20 graden is, wordt het pas écht heet als de zon doorbreekt. Mijn neusje heeft dus ook al weer een fraaie kreeftenkleur: 5 minuten is écht gewoon al fataal. Ik smeer zoveel mogelijk factor 30, maar met een UV index die momenteel staat op"Extreme" kun je maar beter gewoon uit de zon blijven. Sterker nog, gewoon binnen blijven luidt het devies, want zelfs als het bewolkt is ga je hier al heerlijk doorbakken naar huis. Dus smeren smeren smeren... Anders wordt het bladderen. Afijn, ik hoop dat het nog een beetje richting bruin gaat kleuren, want anders ziet het er ook zo zielig uit als ik straks terug ben...

Ik kreeg de volgende vraag via a-mail: Wat is nou in vredesnaam een kiwihuis? Nou, omdat kiwi's nachtdieren zijn, en de meeste mensen dagdieren, loop je normaal gesproken tegen een conflict aan: op het moment dat de mensen denken "Laat ik eens kiwi's gaan kijken", liggen de kiwi's lekker te dromen. Dus om te zorgen dat kiwi's en mensen tegelijk wakker zijn (wat er dus toe leidt dat je als mens gewoon overdag de kiwi's kan bekijken) hebben ze in dat huis de klok 12 uur verschoven, zodat het binnen nacht is, en de kiwi's dus hun nesten uitkomen, terwijl de mensen gewoon lekker daar rond kunnen lopen op voor mensen normale tijdstippen. Ik vermoed wel dat als die kiwi's ooit ontsnappen ze gelijk een jetlag van jewelste hebben, want buiten is de tijd dus 12 uur anders dan wat ze gewend zijn. Raken de beesten meteen van slag... Zijn ze wel weer makkelijker te vangen natuurlijk.
O voor de duidelijkheid: we hebben het hier over de vogel kiwi, en niet over het stuk fruit. Ik denk ik zeg het maar even, voor ik daar weer vragen over krijg. Het zal niet de eerste keer zijn...

Tja en toen was het inmiddels al ruim na twaalven. Het heeft even geduurd voordat mijn compie aan het internet wilde... Maar uiteindelijk is het toch gelukt. Zoals je nu kunt lezen.

Maar goed, ik hoor mijn bedje zo ondertussen een beetje roepen... Dus ik brei er een eind aan. Trusten!