Nieuw-Zeeland: Kiwi-eigenaardigheden 1: op bezoek gaan
Voor ik begin: de term"kiwi" wordt niet alleen gebruikt voor de nachtelijk levende vogel waar ik het eerder over had, en ook niet alleen voor het stuk fruit (dat ze hier trouwens heel overzichtelijk weer "kiwifruit" noemen) maar is ook de naam die de Nieuw-Zeelanders aan zichzelf geven. Vandaar dus: kiwi-eigenaardigheden.
Tja wat is er nou eigenaardig aan 'op bezoek gaan' zou je denken... Nou dat valt nog best tegen.
Ten eerste kom je in NZ eigenlijk nooit zomaar onaangekondigd langs. Er wordt altijd wat afgesproken, al is het maar dat je even belt van "Hé, we zijn toevallig in de buurt, zullen we even langskomen? We rijden nu de straat in".
Ten tweede breng je ALTIJD je eigen drinken mee, zeker wanneer het om alcoholica gaat. Dus je hebt je flesje wijn, je biertjes of je fles sterke drank bij je.
Als je komt eten komt daar nog wat bij. "Eten" is in NZ meestal barbecue (een fenomeen waar ik in een andere "Kiwi eigenaardigheden" nog op terug ga komen), en dan is het gebruikelijk dat je je eigen vlees meeneemt, met een beetje extra voor degenen die ervoor kiezen om te zorgen voor een salade (dat is namelijk optie 2 qua mee te nemen eten).
Maar als je nou denkt, ik heb wel trek in een speciaal stukje vlees, bijvoorbeeld iets met een aparte marinade, en dat gaat dan op de bbq en dat eet ik dan straks lekker op... Niet dus.
Want alles gaat in 1 keer op de bbq, en als het klaar is komt alles op een hele grote schaal, en dan mag iedereen pakken wat ie zelf wil. Dus als je niet snel bent, is dat lekkere gemarineerde stukje vlees dus pleite.
Overigens ga ik geen enkel kwaad woord spreken over de gastvrijheid van de NZ-er, want je bent echt altijd welkom (mits dus even aangemeld). Sterker nog, vrienden van vrienden hadden twee jaar geleden een stuk land tegen de zijkant van een klif gekocht en zouden daar een huis gaan bouwen (tegen de zijkant van de klif dus!).
Een paar dagen geleden kwamen we die mensen tegen, en toen zei ik iets van "Goh hoe is het nou met jullie huis, is dat nog wat geworden?" Waarop men gelijk riep: "Oh, dan kom je het toch zondag even bezichtigen, doen we gelijk een barbecue!". Euh, ik wilde alleen maar weten hoe het gelukt is met het huis... Maar zo'n uitnodiging sla je natuurlijk niet af.
Kortom, je wordt echt zéér hartelijk ontvangen, ook als je mensen nauwelijks kent.
Hoera voor de Nieuw-Zeelandse gastvrijheid!
Tja wat is er nou eigenaardig aan 'op bezoek gaan' zou je denken... Nou dat valt nog best tegen.
Ten eerste kom je in NZ eigenlijk nooit zomaar onaangekondigd langs. Er wordt altijd wat afgesproken, al is het maar dat je even belt van "Hé, we zijn toevallig in de buurt, zullen we even langskomen? We rijden nu de straat in".
Ten tweede breng je ALTIJD je eigen drinken mee, zeker wanneer het om alcoholica gaat. Dus je hebt je flesje wijn, je biertjes of je fles sterke drank bij je.
Als je komt eten komt daar nog wat bij. "Eten" is in NZ meestal barbecue (een fenomeen waar ik in een andere "Kiwi eigenaardigheden" nog op terug ga komen), en dan is het gebruikelijk dat je je eigen vlees meeneemt, met een beetje extra voor degenen die ervoor kiezen om te zorgen voor een salade (dat is namelijk optie 2 qua mee te nemen eten).
Maar als je nou denkt, ik heb wel trek in een speciaal stukje vlees, bijvoorbeeld iets met een aparte marinade, en dat gaat dan op de bbq en dat eet ik dan straks lekker op... Niet dus.
Want alles gaat in 1 keer op de bbq, en als het klaar is komt alles op een hele grote schaal, en dan mag iedereen pakken wat ie zelf wil. Dus als je niet snel bent, is dat lekkere gemarineerde stukje vlees dus pleite.
Overigens ga ik geen enkel kwaad woord spreken over de gastvrijheid van de NZ-er, want je bent echt altijd welkom (mits dus even aangemeld). Sterker nog, vrienden van vrienden hadden twee jaar geleden een stuk land tegen de zijkant van een klif gekocht en zouden daar een huis gaan bouwen (tegen de zijkant van de klif dus!).
Een paar dagen geleden kwamen we die mensen tegen, en toen zei ik iets van "Goh hoe is het nou met jullie huis, is dat nog wat geworden?" Waarop men gelijk riep: "Oh, dan kom je het toch zondag even bezichtigen, doen we gelijk een barbecue!". Euh, ik wilde alleen maar weten hoe het gelukt is met het huis... Maar zo'n uitnodiging sla je natuurlijk niet af.
Kortom, je wordt echt zéér hartelijk ontvangen, ook als je mensen nauwelijks kent.
Hoera voor de Nieuw-Zeelandse gastvrijheid!
<< Home