Theater: Son of the Father
"Son of the Father"
Door Pip Utton en Mae Brogan
Dit Engelstalige, maar goed begrijpbare, stuk werpt een interessant licht op de minder belichte kanten van de dood van Jezus. Uiteraard kent iedereen de grote lijnen (zweepslagen, doornenkroon, kruisiging, wederopstanding) maar eigenlijk heb ik (en ik denk dat dat voor veel mensen geldt) nooit zozeer nagedacht over hoe het nou moet zijn geweest voor zijn ouders.
In dit stuk wordt geprobeerd daar een idee over te opperen.
Het is de ochtend van de wederopstanding. Twee dagen geleden is Jezus aan het kruis gestorven. Maria wordt wakker uit een onrustige slaap en ziet opeens Jozef voor zich staan. Ze hebben elkaar al jaren niet gesproken. Nu, met de dood van hun zoon nog vers op het netvlies, worden oude ruzies weer opgehaald, standpunten vergeleken en herinneringen opgehaald.
Maria is ervan overtuigd dat haar zoon de Messias is, en dat zijn dood, hoe pijnlijk ook voor haar als moeder, deel uitmaakt van iets waar de gewone mensen geen begrip voor kunnen opbrengen.
Jozef is een vader die compleet gebroken is door datgene wat hij die laatste paar dagen met zijn zoon heeft zien gebeuren. Want wat Jezus dan ook mocht zijn (en volgens Jozef was Jezus een hele fijne jongen maar absoluut geen Messias), hij was toevallig ook nog wel gewoon zijn - Jozef's - zoon.
Het fascinerende aan dit stuk is dat je constant heen-en-weer wordt geslingerd tussen de twee personages en hun standpunten.
Enerzijds weet je dat Maria uiteindelijk gelijk heeft gekregen in de zin dat Jezus inderdaad weer is opgestaan, maar aan de andere kant kún je niet anders dan heel erg meevoelen met die murw geslagen man die net zijn zoon op een vreselijke manier aan zijn eind heeft zien komen.
De beschuldigingen vliegen over en weer.
Maria is volgens Jozef niet meer dan een berekenende, pushende moeder die het maar wát leuk vindt om de moeder van een ster te zijn, en daar ook achter de schermen flink aan meewerkt; terwijl Jozef volgens Maria niet meer is dan een eenvoudige dorpse timmerman, die niet goed genoeg is om de vader te zijn van een zo grootse zoon als de man die net een paar dagen geleden gestorven is.
Duidelijk wordt dat deze twee mensen, die ooit (en dat geven ze zelf ook beiden toe) heel erg veel van elkaar gehouden hebben, door hun verschillende levenswandel van de afgelopen jaren en hun verschillende kijk op hun zoon, volledig uit elkaar zijn gedreven.
De tragische dood van diezelfde zoon zou een moment kunnen zijn waarop ze elkaar weer zouden kunnen vinden, maar beiden kunnen en willen absoluut niet open staan voor de standpunten van de andere partij.
En vanuit hun beider standpunten is dat - om het nog wat ingewikkelder te maken - ook nog helemaal begrijpelijk.
Een zeer bijzondere belevenis, prachtig neergezet door de twee acteurs.
Link:
Site van Son of the Father op homepage van Pip Utton (Engelstalig)
Door Pip Utton en Mae Brogan
Dit Engelstalige, maar goed begrijpbare, stuk werpt een interessant licht op de minder belichte kanten van de dood van Jezus. Uiteraard kent iedereen de grote lijnen (zweepslagen, doornenkroon, kruisiging, wederopstanding) maar eigenlijk heb ik (en ik denk dat dat voor veel mensen geldt) nooit zozeer nagedacht over hoe het nou moet zijn geweest voor zijn ouders.
In dit stuk wordt geprobeerd daar een idee over te opperen.
Het is de ochtend van de wederopstanding. Twee dagen geleden is Jezus aan het kruis gestorven. Maria wordt wakker uit een onrustige slaap en ziet opeens Jozef voor zich staan. Ze hebben elkaar al jaren niet gesproken. Nu, met de dood van hun zoon nog vers op het netvlies, worden oude ruzies weer opgehaald, standpunten vergeleken en herinneringen opgehaald.
Maria is ervan overtuigd dat haar zoon de Messias is, en dat zijn dood, hoe pijnlijk ook voor haar als moeder, deel uitmaakt van iets waar de gewone mensen geen begrip voor kunnen opbrengen.
Jozef is een vader die compleet gebroken is door datgene wat hij die laatste paar dagen met zijn zoon heeft zien gebeuren. Want wat Jezus dan ook mocht zijn (en volgens Jozef was Jezus een hele fijne jongen maar absoluut geen Messias), hij was toevallig ook nog wel gewoon zijn - Jozef's - zoon.
Het fascinerende aan dit stuk is dat je constant heen-en-weer wordt geslingerd tussen de twee personages en hun standpunten.
Enerzijds weet je dat Maria uiteindelijk gelijk heeft gekregen in de zin dat Jezus inderdaad weer is opgestaan, maar aan de andere kant kún je niet anders dan heel erg meevoelen met die murw geslagen man die net zijn zoon op een vreselijke manier aan zijn eind heeft zien komen.
De beschuldigingen vliegen over en weer.
Maria is volgens Jozef niet meer dan een berekenende, pushende moeder die het maar wát leuk vindt om de moeder van een ster te zijn, en daar ook achter de schermen flink aan meewerkt; terwijl Jozef volgens Maria niet meer is dan een eenvoudige dorpse timmerman, die niet goed genoeg is om de vader te zijn van een zo grootse zoon als de man die net een paar dagen geleden gestorven is.
Duidelijk wordt dat deze twee mensen, die ooit (en dat geven ze zelf ook beiden toe) heel erg veel van elkaar gehouden hebben, door hun verschillende levenswandel van de afgelopen jaren en hun verschillende kijk op hun zoon, volledig uit elkaar zijn gedreven.
De tragische dood van diezelfde zoon zou een moment kunnen zijn waarop ze elkaar weer zouden kunnen vinden, maar beiden kunnen en willen absoluut niet open staan voor de standpunten van de andere partij.
En vanuit hun beider standpunten is dat - om het nog wat ingewikkelder te maken - ook nog helemaal begrijpelijk.
Een zeer bijzondere belevenis, prachtig neergezet door de twee acteurs.
Link:
Site van Son of the Father op homepage van Pip Utton (Engelstalig)
<< Home