Niet leuk: Verstandskiezen
Tien jaar geleden.
- Goedemorgen mevrouw.
- Goedemorgen tandarts.
- Dus u wilt patient bij mij worden?
- Ja ik ben verhuisd vanaf de andere kant van het land hierheen, dus ik moet een andere tandarts kiezen, en mijn vriend zegt dat u wel goed bent, dus daarom kom ik bij u.
- Ah, oké, dan gaan we eens kijken. U bent braaf naar de tandarts geweest de laatste jaren?
- Jawel dokter, kijk, hier is mijn kaart.
- Hm, dat ziet er goed uit. Zullen we nog even een röntgenfotootje maken?
- Is goed dokter. Oh, kunt u dan ook even kijken hoe het nou met mijn verstandskiezen zit? Ik ben nou toch al ruim in de twintig, maar van verstandskiezen nog geen spoor... En van verstand ook niet volgens sommigen trouwens, ha ha ha
(zenuwachtig lachje van patiënte)
- Ha ha ha. Is goed, gaan we naar kijken. Hm. Even lachen...
[klik]
- En dokter, wat ziet u?
- Alles ziet er goed uit mevrouw, en verstandskiezen, tja, die zitten er niet, u hebt geluk! Dat komt bij een deel van de mensen voor hoor, is niet echt iets bijzonders of zo. Ach, er is trouwens ook helemaal geen ruimte voor, dus dat komt mooi uit.
- Goh, dank u wel dokter! Dus ik mag hier patiënt worden?
- Ja hoor, welkom.
Augustus 2005.
Een paar weken geleden begon ik een raar gevoel te krijgen achter in mijn kaken. Dit werd steeds vervelender, totdat ik op een gegeven moment zelfs de hele tijd het gevoel had dat ik klappen had gekregen. Wat ik dus niet had (hoewel sommigen dat misschien wel hadden gewild, maar goed)
Toen ik uiteindelijk ook nog eens scherpe puntjes begon te voelen, toch de tandarts maar eens geraadpleegd. Komt u maar even langs, zei die. Dus ben ik van de week naar de tandarts getogen.
Tja en toen bleken er dus tóch 4 verstandskiezen te zitten. Lekker dan: ben je al een behoorlijk eind in de 30, krijg je er ineens nog een gebitsuitbreiding bij.
Al snel werd geconstateerd dat er, ondanks mijn grote mond (volgens anderen dan natuurlijk) toch geen ruimte was voor die kiezen.
Ik heb dus nu een verwijskaart gekregen voor de kaakchirurg. De (eerste) afspraak staat voor eind september... Dan gaan ze de eerste twee kiezen trekken. Het mag namelijk niet met 4 tegelijk heb ik me laten vertellen, want dan wordt door al die verdovingen je tong lam of zoiets en dan loop je het risico dat je hem inslikt. En dat schijnt weer niet zo goed te zijn voor de verdere levensverwachting (die wordt dan spontaan tot nul gereduceerd). Dus moet ik 6 weken later nog eens terug voor de tweede helft. Hiep hoi, hiep hoi.
Als je weet dat ik nog nooit verder ben gekomen dan een paar volledig pijnloos gezette vullingen, kun je je wellicht voorstellen dat het mij dun door de broek loopt...
- Goedemorgen mevrouw.
- Goedemorgen tandarts.
- Dus u wilt patient bij mij worden?
- Ja ik ben verhuisd vanaf de andere kant van het land hierheen, dus ik moet een andere tandarts kiezen, en mijn vriend zegt dat u wel goed bent, dus daarom kom ik bij u.
- Ah, oké, dan gaan we eens kijken. U bent braaf naar de tandarts geweest de laatste jaren?
- Jawel dokter, kijk, hier is mijn kaart.
- Hm, dat ziet er goed uit. Zullen we nog even een röntgenfotootje maken?
- Is goed dokter. Oh, kunt u dan ook even kijken hoe het nou met mijn verstandskiezen zit? Ik ben nou toch al ruim in de twintig, maar van verstandskiezen nog geen spoor... En van verstand ook niet volgens sommigen trouwens, ha ha ha
(zenuwachtig lachje van patiënte)
- Ha ha ha. Is goed, gaan we naar kijken. Hm. Even lachen...
[klik]
- En dokter, wat ziet u?
- Alles ziet er goed uit mevrouw, en verstandskiezen, tja, die zitten er niet, u hebt geluk! Dat komt bij een deel van de mensen voor hoor, is niet echt iets bijzonders of zo. Ach, er is trouwens ook helemaal geen ruimte voor, dus dat komt mooi uit.
- Goh, dank u wel dokter! Dus ik mag hier patiënt worden?
- Ja hoor, welkom.
Augustus 2005.
Een paar weken geleden begon ik een raar gevoel te krijgen achter in mijn kaken. Dit werd steeds vervelender, totdat ik op een gegeven moment zelfs de hele tijd het gevoel had dat ik klappen had gekregen. Wat ik dus niet had (hoewel sommigen dat misschien wel hadden gewild, maar goed)
Toen ik uiteindelijk ook nog eens scherpe puntjes begon te voelen, toch de tandarts maar eens geraadpleegd. Komt u maar even langs, zei die. Dus ben ik van de week naar de tandarts getogen.
Tja en toen bleken er dus tóch 4 verstandskiezen te zitten. Lekker dan: ben je al een behoorlijk eind in de 30, krijg je er ineens nog een gebitsuitbreiding bij.
Al snel werd geconstateerd dat er, ondanks mijn grote mond (volgens anderen dan natuurlijk) toch geen ruimte was voor die kiezen.
Ik heb dus nu een verwijskaart gekregen voor de kaakchirurg. De (eerste) afspraak staat voor eind september... Dan gaan ze de eerste twee kiezen trekken. Het mag namelijk niet met 4 tegelijk heb ik me laten vertellen, want dan wordt door al die verdovingen je tong lam of zoiets en dan loop je het risico dat je hem inslikt. En dat schijnt weer niet zo goed te zijn voor de verdere levensverwachting (die wordt dan spontaan tot nul gereduceerd). Dus moet ik 6 weken later nog eens terug voor de tweede helft. Hiep hoi, hiep hoi.
Als je weet dat ik nog nooit verder ben gekomen dan een paar volledig pijnloos gezette vullingen, kun je je wellicht voorstellen dat het mij dun door de broek loopt...
